Zorg

Via ons eigen netwerk kwam ik in contact met een psychiater die ruim een jaar in de ziektewet zat met burn-out klachten. Zij vertelde mij dat ze weer klaar was om aan het werk te gaan. Echter merkte ik al gauw in ons frequente contact, zowel doordeweeks als in de weekenden, dat zij enorm voorzichtig en terughoudend was om gesprekken aan te gaan met zorginstellingen. De afgelopen jaren was zij dusdanig over de kling gejaagd dat het de nodige littekens heeft achtergelaten. Dit heb ik vaker meegemaakt in mijn tijd als manager binnen de GGZ en hierdoor kon ik mijn ervaringen met haar delen en was ik in staat haar te begrijpen. Vanuit haar ideeën, wensen en ambities heb ik haar (figuurlijk) aan de hand meegenomen door de mogelijkheden bij onze klanten, zonder enige druk. Ik heb haar de optie geschetst om als zzp’er te starten en, wanneer zij ergens op haar plek zit, vervolgens de stap te zetten naar een loondienstverband. Dit haalde veel stress en druk bij haar weg. Daarna hebben we de verschillende mogelijkheden besproken en stond zij ervoor open om verschillende gesprekken te voeren bij diverse instellingen en teams. Ze heeft goed kunnen afwegen wat haar het beste paste door een dagdeel mee te lopen met de teams en zitting te nemen in het MDO. Inmiddels is zij geen zzp’er meer, maar gelukkig in loondienst bij een van onze klanten. Het initiële idee heeft bijzonder goed uitgepakt, waarbij zowel klant als professional enorm blij zijn met de samenwerking.